اتاق بازرگانی به عنوان بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین نهاد بخش خصوصی در ایران همواره در راستای اعتلای بخش خصوصی کشورمان حرکت کرده است. طبیعی است که در بیش از هفت دوره فعالیت اتاق، کاستی‌ها و فرازونشیب‌هایی از سوی افرادی که در هر دوره در این نهاد مسئولیت برعهده داشته‌اند، وجود داشته است.

 

با این همه، نمی‌توان و نباید این موضوع را فراموش کرد که هر مدیری به اندازه توان خود در اتاق زحمت کشیده و چندان منطقی و اخلاقی نیست که زحمات مدیران پیشین پارلمان بخش خصوصی را که اقدامات ارزنده‌ای در اقتصاد ایران انجام داده‌اند، نادیده بگیریم و زمانی که دوره مسئولیت آنها به سر می‌رسد، اعتراضات و انتقاداتی را به عملکردشان وارد کنیم. به هیچ عنوان پذیرفته نیست زحماتی که آقای جلال‌پور در مدت ریاست 14 ماهه خود متقبل شدند، نادیده گرفته شود. آقای جلال‌پور مدیر بسیار مسئولیت‌پذیر و پرتلاشی بودند و هر اقدامی که برای پیشرفت اتاق ایران لازم بود، انجام می‌دادند. اصلا به همین دلیل بود که دچار عارضه قلبی شدند و نتوانستند به کار خود ادامه دهند. امیدواریم در دوره تازه‌ای که با ریاست آقای شافعی آغاز شده است، با توجه به اینکه ایشان قبلا هم تجربه یک دوره ریاست را در کارنامه خود داشتند، اتاق این بار فرصت‌های بهتری را در اختیار داشته باشد. 

 

تردیدی وجود ندارد که پارلمان بخش خصوصی در دوره ریاست جدید شفاف‌تر از گذشته و پرتوان‌تر ظاهر می‌شود. به‌‌رغم اینکه ریاست اتاق تنها با اختلاف چهار رای انتخاب شد، باید گفت اتاق و اعضای آن با همان همدلی قبلی به کار خود ادامه می‌دهند، چنانکه می‌توان ادعا کرد اتاق بازرگانی در حال حاضر یکی از پویاترین دوره‌های خود را پشت سر می‌گذارد و در مقایسه با دوره‌های قبلی دوستانه‌ترین فضای دوستانه‌تری بر آن حاکم است.

 

نخستین نشانه‌ای که از این پویایی و فضای دوستانه می‌توان ارائه کرد، در روز انتخابات اخیر اتاق بازرگانی مشاهده شد: پس از این که نتایج انتخابات اعلام شد، اولین کسی که به سمت آقای شافعی رفت و انتخاب ایشان را به ریاست اتاق تبریک گفت، اصلی ترین رقیب ایشان یعنی مهندس خوانساری بود.

 

وقتی دو رقیب انتخاباتی در اتاق بازرگانی به این شکل با یکدیگر روابط دوستانه دارند، جایی برای شک و تردید باقی نمی‌ماند و می‌توان مطمئن بود که در دوره جدید قطعا اقدامات موثرتری انجام و موفقیت‌های بیشتری نصیب بخش خصوصی ایران خواهد شد. به طور کلی، باید خوشحال بود که چنین بلوغ تفکری در مجموعه بخش خصوصی به چشم می‌خورد و چنین رفتارهایی در اتاق بازرگانی نهادینه شده است. این میزان همدلی نوید اقدامات همه‌جانبه و در عین حال دوستانه را می‌دهد. 

 

در عین حال، کسی که ریاست مجموعه‌ای تاثیرگذار همچون اتاق بازرگانی ایران را برعهده می‌گیرد، چند برابر دیگر اعضا کار می‌کند و خود را مکلف به خدمت به بخش خصوصی می‌داند. خوشبختانه این نگاه در مجموعه اتاق بازرگانی وجود دارد که ریاست بر آن را دیگر مزیت نمی‌شمارند. بر همین اساس، انتخاباتی هم که برای ریاست اتاق بازرگانی برگزار می‌شود، به رقابتی ناسالم میان دو یا چند کاندیدا تبدیل نمی‌شود. 

 

مجله اقتصادی تحلیلی بیلان جورنال